Agnieszka Wolska, wiceprezeska zarządu BNP Paribas Bank Polska, w rozmowie ze Scottem Gallowayem.
Agnieszka Wolska: Sztuczna inteligencja dotyczy nie tylko nas, dorosłych, ale wpływa także na edukację i rozwój społeczny młodych ludzi. Jak wyobrażasz sobie wpływ sztucznej inteligencji na sposób, w jaki wychowujemy dzieci? Czy masz obawy dotyczące potencjalnych konsekwencji, szczególnie w sferze relacji i rozwoju osobistego?
Scott Galloway: Z pewnością AI sprawdzi się jako korepetytor, który pomoże zrozumieć na przykład chemię organiczną, ale istnieje też kilka naprawdę ekscytujących zastosowań sztucznej inteligencji. To one mogą popchnąć edukację do obszarów, które tradycyjnie nie mają dostępu do dobrej edukacji.
Z drugiej strony martwię się, że przez AI wychowamy pokolenie, szczególnie młodych mężczyzn, które będzie decydować się tylko na niskokaloryczne cyfrowe relacje i nigdy nie zaangażuje się w prawdziwy związek. Zamiast tego, będzie siedziało w piwnicy w towarzystwie cyfrowych przyjaciół i kochanek.
Boję się, że nasze dzieci nie będą miały motywacji, by dopuścić możliwość odrzucenia, emocjonalnej traumy, której można doświadczyć w prawdziwej romantycznej relacji – albo przyjaźni. A przecież sens życia w dużym stopniu polega na tym, by znaleźć przyjaciela, który będzie się śmiał i płakał razem z nami, by znaleźć partnera, z którym będziemy chcieli budować życie i rodzinę.
Więc co powinniśmy z tym zrobić? Mówimy tu o wyrafinowanych kwestiach, ale mamy przecież wojnę w Ukrainie, agresję Hamasu – złych chłopców, którzy atakują innych. Jakie więc praktyczne kroki, jako rodzice i jako społeczeństwo, możemy podjąć, aby wychować emocjonalnie dojrzałe młode pokolenie?
Jako rodzic skupiam się na tym, by moi chłopcy jak najczęściej wychodzili z domu i wymagam od nich, by angażowali się w sytuacje społeczne i podejmowali ryzyko. Czasem wręcz zmuszam ich do interakcji z obcymi, chociaż to bywa trudne i bolesne.
Jednocześnie, patrząc na politykę, zarówno jako obywatel, jak i wyborca, uważam, że istnieje potrzeba opracowania polityki gospodarczej sprzyjającej młodym ludziom. Obserwuję, że wiele decyzji gospodarczych sprawia, że mieszkania i edukacja stają się nieprzystępnie drogie, co wpływa na ekonomiczną atrakcyjność młodego pokolenia. Młodzi ludzie mają ograniczone zasoby, by tworzyć własne gospodarstwa domowe i decydować się na rodzicielstwo.
W kontekście rozwoju sztucznej inteligencji wspomniałeś o potrzebie współpracy i regulacji. Jak postrzegasz rolę demokracji i kapitalizmu w radzeniu sobie z potencjalnymi zagrożeniami związanymi z zaawansowaną sztuczną inteligencją i czy uważasz, że istnieje lepszy system polityczny lub gospodarczy, aby sprostać wyzwaniom związanym z rozwijającą się technologią?
Wierzę w to, co powiedział Winston Churchill, że demokracja i kapitalizm są najgorszymi systemami, z wyjątkiem wszystkich innych. Osobiście jestem wierny i lojalny wobec demokracji i kapitalizmu, ponieważ dały mi one ogromne możliwości. Myślę, że współpraca, sojusze, uznanie, że mamy więcej wspólnego niż to, co nas dzieli, jest niezwykle ważne. Naszymi znakami rozpoznawczymi są godność, prawa obywatelskie, prawa człowieka i demokracja. Myślę, że to działa.
Sztuczna inteligencja przeszła niedawno test Turinga, co stanowi znaczący postęp w dziedzinie sztucznej inteligencji. Co to oznacza dla Ciebie? Jakie implikacje widzisz, biorąc pod uwagę opinie niektórych ekspertów, takich jak Mustafa Suleyman, którzy podnoszą kwestię sztucznej zdolnej inteligencji jako kolejnego etapu ewolucji? Czy sztuczna inteligencja, według Ciebie, powinna nie tylko komponować e-maile czy wykonywać podstawowe zadania, ale również podejmować decyzje i działania na różnych horyzontach czasowych?
Znam Mustafę i mam wielki szacunek dla niego. Jednakże, nie podzielam przekonania, że sztuczna inteligencja stanowi większe zagrożenie dla ludzkości niż inne technologie, które już znamy. Przypomina mi to sytuację naukowców, którzy targnęli się na swoje życie po odkryciu, jak rozszczepić atom. Wtedy myśleli, że to koniec świata. Niemniej jednak udało nam się ustawić traktaty kontrolujące broń nuklearną. Kraje na całym świecie, łącznie z tymi, które były naszymi przeciwnikami, zgodziły się wspólnie pracować nad regulacjami, które w dużej mierze przestrzegają w odniesieniu do broni biologicznej.
Nie widzę powodu, dla którego nie moglibyśmy osiągnąć tego samego poziomu współpracy w kontekście kontroli sztucznej inteligencji. Ponownie podkreślam, że wiele z tych obaw wynika z narcyzmu społeczności technologicznej, która uważa, że każda ich decyzja może albo uratować świat, albo go zniszczyć. Nie sądzę, by to była prawda.
Wspomniałeś o niedawnym wzroście gospodarczym Polski oraz znaczeniu demokracji i polityki pro imigracyjnej. W jaki sposób narody takie jak Polska mogą wykorzystać postępy w dziedzinie sztucznej inteligencji do utrzymania wzrostu gospodarczego i jaką rolę widzisz dla współpracy międzynarodowej w zapewnieniu, że sztuczna inteligencja przyniesie korzyści różnym gospodarkom?
Polska gospodarka rośnie szybciej niż jakakolwiek inna gospodarka w Europie, a dodatkowo jestem podbudowany ostatnimi wyborami i imponującą frekwencją. I nie mam innej rady niż powiedzenie, że Ameryka stoi po waszej stronie, i że demokracja i polityka proimigracyjna są niezbędne, by przeciwstawić się autokracie, który próbuje zaatakować Europę.
Jako Amerykanie przyjęliśmy najbardziej światłe umysły – umysły imigrantów, którzy tworzą dziś wartość rynkową. Uważam, że to szansa dla nas wszystkich – przyjęcie najlepszych, najzdolniejszych i najodważniejszych ludzi z innych krajów.